|
J.C. Bloem De Dapperstraat Natuur is voor tevredenen of legen. En dan: wat is natuur nog in dit land? Een stukje bos, ter grootte van een krant, Een heuvel met wat villaatjes ertegen. Geef mij de grauwe stedelijke wegen, De in kaden vastgeklonken waterkant, De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand Door zolderramen, langs de lucht bewegen. Alles is veel voor wie niet veel verwacht. Het leven houdt zijn wonderen verborgen Tot het ze, opeens, toont in hun hoge staat. Dit heb ik bij mijzelve overdacht, Verregend, op een miezerige morgen, Domweg gelukkig in de Dapperstraat. Wat is geluk, hoe voelt gelukkig zijn? Veel mensen associëren gelukkig zijn met natuurbeleving, weg van de grauwe stenen, het toerisme, de zwervers van de grote stad. De Dapperstraat is een lange straat in het oostelijke deel van Amsterdam, het is een tamelijk brede straat waar iedere dag markt is. Je kunt er van alles krijgen: van potten en pannen, kleding en onderkleding tot alle groenten, fruit en kruiden die er op de wereld te krijgen zijn. Dat past bij de mensen die er kopen en verkopen: “oost” is immers een allegaartje van bewoners van over de hele wereld – je hoort er ook alle talen van de wereld. Zelf heb ik heel goede herinneringen aan de dagen dat ik daar met mijn jongste meiden boodschappen deed. Overal werden ze geknuffeld en kregen van alles toegestopt, wat ze zich natuurlijk graag lieten aanleunen: ze hoefden alleen maar te glimlachen… Bloem laat in dit sonnet (1945) zien, dat geluk niet alleen van de omgeving afhangt, maar van je eigen gemoed, hoe je de ander tegemoet treedt en je openstelt voor wat je ziet, ruikt en voelt. Wees gelukkig met wat je hebt.
Eljan de Wijs
|
