|
Heb je hier wel eens over nagedacht? Over 100 jaar zoals in 2123 worden we allemaal begraven met onze familie en vrienden. Vreemden zullen wonen in onze huizen waar we zo hard voor hebben gevochten om te bouwen, en ze zullen alles bezitten wat we vandaag hebben. Al onze bezittingen zullen onbekend en ongeboren zijn, inclusief de auto waar we een fortuin aan hebben uitgegeven, en waarschijnlijk schroot zijn, bij voorkeur in handen van een onbekende verzamelaar. Onze nakomelingen zullen nauwelijks of nauwelijks weten wie we waren, noch zullen ze ons herinneren. Hoeveel van ons kennen de vader van onze opa? Na onze dood zullen we nog enkele jaren herdacht worden, dan zijn we gewoon een portret op iemands boekenkast, en een paar jaar later verdwijnen onze geschiedenis, foto's en daden in de vergetelheid van de geschiedenis. We zullen niet eens herinneringen zijn Als we op een dag pauzeren om deze vragen te analyseren, zouden we misschien begrijpen hoe onwetend en zwak de droom was om het allemaal te bereiken. Als we hier maar over konden nadenken, zeker onze aanpak, onze gedachten zouden veranderen, we zouden verschillende mensen zijn. Altijd meer hebben, geen tijd voor wat echt waardevol is in dit leven. Ik zou dit allemaal veranderen om te leven en te genieten van de wandelingen die ik nooit heb gemaakt, deze knuffels die ik niet gaf, deze kusjes voor onze kinderen en onze geliefden, deze grappen waar we geen tijd voor hadden. Dat zouden zeker de mooiste momenten zijn om bij stil te staan, ze zouden immers ons leven vullen met plezier. En we verspillen het dag na dag met hebzucht, hebzucht en intolerantie
|
