Brave New World?

Crisis betekent verandering en verandering betekent altijd dat het proces van verandering in feite een rouwproces is. Daar zitten we dan met ons allen in. Het corona virus sloeg toe. We konden het haast niet geloven. We werden angstig, boos en verdrietig. Alles wat "gewoon" was kon niet meer. We gingen in lock down. Vrijheid werd een relatief begrip.

We zitten nu in het stadium van voorzichtig experimenteren om uit de put te komen, misschien kunnen we stapsgewijs afschalen, misschien moeten we toch weer een beetje opschalen. Maar al doende zullen we uit het dal kruipen en met nieuwe ogen om ons heen kijken in een veranderde wereld. Zou het een brave new world zijn?

Als je zo kijkt naar de cijfers m.b.t. nieuwe besmettingen, ic-opnamen en overledenen lijkt de trend van afvlakkende curves zich voort te zetten. Dat zou te danken zijn aan het feit dat het overgrote deel van de bevolking de richtlijnen opvolgt en de nodige maatregelen in acht neemt. Wat mij blijft dwars zitten is de 1,5 meter regel. Ik kan me wel voorstellen dat die richtlijn nog lang geldig zal blijven. Maar toch geeft het de nodige problemen. Ik ben benieuwd welke creatieve oplossingen straks in Nederland bedacht worden in het licht van verdere afschalingen. In een aantal sectoren heeft men al de draaiboeken klaar liggen.

Op dit moment is men in het land al aan het nadenken hoe de wereld er uit zal zien in het post coronale tijdperk. Er is hoop dat mogelijk een herbezinning zal plaats vinden op het gebied van maatschappelijke normen en waarden. Misschien dat de gekte op allerlei gebied zoals 24 uurs economie, de vanzelfsprekendheid om overal naar toe te kunnen reizen en ook maar van alles iets te  vinden in een rustiger spoor zal raken.  Dat de verruwing zal verminderen. Er zijn verwachtingen dat het stedelijk wonen niet meer in de mode is maar dat weer een trek naar het platteland ontstaat. De rust en geen hectiek.

Kortom, wat we nu vanzelfsprekend hebben gevonden zou straks best weleens niet meer zo zijn.

Ik hoop dat straks het verlangen naar maatschappelijke cohesie  meer op de voorgrond zal treden. Dat ook de vraag naar zingeving van ons bestaan na zo'n crisis meer aandacht zal krijgen en dat materialisme en bezit veel minder  items zijn waar we ons druk over maken.

Er zijn al vóór de corona crisis initiatieven genomen om duurzamer te leven en te produceren. De opwarming van de aarde zal ook na de crisis de gemoederen bezig houden. Mogelijk dat we dan op een meer doelmatige manier aan oplossingen kunnen werken.

De digitalisering zet zijn opmars voort. We zien hoe internet de belangrijke verbindende schakel is tussen mensen in deze tijd en een erkend alternatief is voor persoonlijke ontmoeting.

Dan is er nog de vraag hoe groot  de invloed van de overheid zal zijn op het maatschappelijk economisch leven? Volgens mij zal die groot zijn.

Zullen wij na de crisis in een brave new world belanden of wordt het uiteindelijk business-as-usual?

Phons Couzijn