De rollen die we spelen

Toneelspelers worden vaak getypecast op hun rollen. Meestal is de rol dan “op mijn huid geschreven” hoor je dan zeggen. Af en toe kan een acteur door een compleet andere rol een ander een kant van zichzelf laten zien. Dat zagen we toen de komiek André van Duijn, op heel geloofwaardige wijze,  de mopperkont speelde in Het Dagboek van Hendrik Groen.

Maar ook wij spelen in het dagelijks leven vele rollen. Natuurlijk heeft hier “spelen” een andere betekenis dan “toneelspelen”

Ons taalgebruik heeft ook veel verwijzingen hier naar toe: “die rol past hem wel” of “zij speelde daar een bijzondere rol in”

Ieder mens speelt een flink aantal rollen in het dagelijks leven. We hebben het hier over sociale rollen en een rollenpatroon. (partner, vriend, ouder van, kind van, leider, mantelzorger)

We zijn ons gewoonlijk niet bewust van al die rollen.

Soms zien we een heel andere kant van iemand: een andere rol. Zo leren we hem of haar beter kennen.

Er zijn momenten waarop we ons wél van bewust zijn van onze rollen. Bijvoorbeeld als rollen met elkaar conflicteren: een leraar die zijn eigen kind les geeft (moet berispen of straf uitdelen) of een agente die een bekende op de bon moet slingeren of arresteren.

Een recent voorbeeld hiervan is Femke Halsema: de burgemeester die ook moeder is en partner van degene die het wapen had.

Wat mij ook intrigeert is dat één persoon heel uiteenlopende rollen kan spelen: een niets ontziende maffiabaas die liefdevol omgaat met zijn kinderen of de strenge baas die thuis een “watje” is (of andersom).

Als je rollen zo uiteenlopen, wat doet dat met je als mens?

Je zou toch zeggen dat de rollen met elkaar in harmonie moeten zijn wil je als mens gelukkig zijn.

Dit onderwerp werpt een aantal vragen op: kun je bijvoorbeeld rollen afwijzen? Ook als je al jaren die rol speelt (of “speelt”)?

Kortom: een onderwerp dat ons allen raakt en de aandacht waard is.

Adi de Ruiter

Adi de Ruiter: Geboren op 12 mei 1953 in Schiedam en sinds 1977 woonachtig in het heerlijke Apeldoorn. Samen met echtgenoot Bas: 2 zoons. Volgde de Pedagogische Academie in Rotterdam. Was jarenlang verbonden aan de Stichting Onderwijs Zieke Kinderen Apeldoorn, Had een Poppentheater (“Snipper”) en is sinds 2004 lid van de Odd fellows.