Big Brother of......?

Big Brother

De richtlijnen met name de 1,5 m regel blijven strikt gehandhaafd. Tot 28 april a.s. blijven de richtlijnen en aanwijzingen gehandhaafd. Op 21 april a.s. horen we meer van de regering. Misschien dat er sprake kan zijn van afschalingen onder strikte voorwaarden.
Op veel plekken wordt daarover nagedacht.

In deze periode van crisis zien we dat de overheidsbemoeienis met het dagelijks leven van individuen, bedrijven en instellingen heel groot is. De overheid is de Big Brother voor ons. Ik denk dat het ook nodig is. Want het managen van deze crisis kun je niet overlaten aan de vrije markt en het particulier initiatief. Dat is nu een typische overheidstaak.

Als je de overheid en haar bemoeienis met de samenleving van een afstand bekijkt dan zijn daarin een aantal gradaties te ontdekken. De mate van overheidsbemoeienis zou je dan kunnen onderscheiden in de volgende mate van intensiteit.

01. De nachtwakersstaat
Dat was zo in vroegere tijden. De overheid bemoeide zich nergens mee. Alles werd overgelaten aan de mensen. Hooguit dat in bepaalde buurten iemand rondliep die 's-nachts een oogje in het zeil hield en hier en daar een lantaarn aanstak

02. Het veldwachtersmodel
Hier bemoeide de overheid zich tevens met de openbare veiligheid en werd duidelijk wat wel of niet verboden was.

03. Het gouvernantemodel
In de loop der tijd ging de overheid zich bemoeien met meer aspecten van het sociaal maatschappelijk leven. Er werd wetgeving ontwikkeld met de daarbij behorende rechtsspraak. De overheid voerde haar kerntaken uit op het gebied van volkshuisvesting, hygiëne en volksgezondheid
Er is wel nog veel ruimte gelaten aan het particulier initiatief.

05. Big Brother
Hier is de overheidsbemoeienis maximaal. Je kunt dan spreken dan spreken van de verzorgingsstaat. De overheid was er voor je van de wieg tot het graf. De ziektekostenverzekering werd door de overheid uitgevoerd.

In de tijd waarin we nu leven zie je dat de overheid als Big Brother zich duidelijk manifesteert. Onze premier is daar een duidelijke exponent van. De corona richtlijnen en maatregelen zijn leidend voor het sociaal-economische en maatschappelijke leven. Dat geeft de nodige consequenties voor veel sectoren. Winkels vallen om, bedrijfssluitingen vinden en masse plaats en de contactberoepen hebben geen inkomen meer. Mensen kunnen door het wegvallen van inkomsten hun verplichtingen niet meer nakomen. Je ziet  dat de overheid in deze algehele consternatie een helpende hand biedt door financiële ondersteuning te geven om te voorkomen dat het hele economisch systeem instort. Ook op Europees niveau is men tot overeenstemming gekomen over een breed financieringspakket voor hulp en ondersteuning. Wat dat betreft biedt dat voor velen een vorm van zekerheid. Maar ook velen vallen tussen wal en schip.

Ook verenigingen en clubs ondervinden veel problemen met name door de  1,5 meter regel. Bedenk dat Rutte heeft gezegd dat deze regel nog heel lang zal doorwerken ook al vindt afschaling plaats.

Gelukkig is het huidige Big Brotherlike regime waarin we leven nog steeds gebaseerd op democratische rechtsbeginselen. De besluitvorming en de besluiten zelf zijn voor de bevolking begrijpelijk en volgbaar. Zelfs begrijpt de meerderheid dat het werken met speciale apps ter detectie van corona besmettingen nodig is ook al kan het een inbreuk betekenen op je privacy. Het is duidelijk voor iedereen dat de volksgezondheid vóórgaat. Het is dan toch ook fijn om te zien dat ondanks alle beperkingen er allerlei particuliere initiatieven en creatieve ideeën zijn om redelijk daarmee te kunnen omgaan. Ook meer aandacht hebben voor elkaar blijkt heel belangrijk te zijn. Wat is dan toch een zegen dat we daarvoor allerlei digitale hulpmiddelen hebben voor mogelijkheden tot verbinding en aandacht geven aan elkaar.

Het verenigingsleven inclusief de sportclubs is in Nederland altijd van grote betekenis geweest. Dat is nu in één klap stopgezet. Leden en de besturen moeten op zoek gaan naar manieren om een club en vereniging gaande te houden zonder het zo belangrijke aspect van de persoonlijke ontmoeting.

Je weet immers niet hoe lang nog die 1,5 meter regel zal gelden. Natuurlijk zijn er de mails, whatsapp groepen, digitale contactberichten, nieuwsbrieven, Skype, Facetime, noem ze maar op. Verenigingen van kerkelijke en levensbeschouwelijke aard mogen nog wel bij elkaar komen tot een maximum van 30 personen mits de hygiënische maatregelen in acht worden genomen en 1,5 m afstand bewaard blijft. Dat is per persoon ca 10 m2 vrije ruimte. Je kunt zelf wel rekenen waar dat in oppervlakte op neerkomt om met 15 personen bij elkaar te komen: 150 m2.

Het is voor andere verenigingen van een meer algemene signatuur niet eens mogelijk om bij elkaar te komen. De dilemma's zijn aanzienlijk.

Zou het kunnen zijn dat na de crisis er een ander sociaal-maatschappelijk en economisch landschap is ontstaan? Dat heel veel niet meer bij het oude is gebleven? Het veranderingsproces waarin we door de crisis zitten zal uiteindelijk naar mijn mening naar een ander bestel leiden. Ik vraag me daarbij ook af of de mate van overheidsbemoeienis dan nog heel lang  de aspecten van een Big Brother zullen hebben. De tijd zal het leren.

Phons Couzijn (Odd Fellows Apeldoorn)

Reageren? Stuur dan je reacties naar de redactie